معنی سنگین ده - جستجوی لغت در جدول جو

سنگین ده

فرهنگ گویش مازندرانی

سنگین دل

بی رحم، سخت دل، دل سخت، ستمگر، ظالم، بیدادگر، جبّار، ستمکار، گرداس، جائر، ستم کیش، ظلم پیشه، جفا پیشه

فرهنگ فارسی عمید

سنگینه

(سَ نَ / نِ)

از سنگ ساخته شده. سنگین:
رزبان آمد با حمیت و با کینه
خونشان افکند اندر خم سنگینه.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

سنگین دل

(سَ دِ)

مرادف سنگدل. (آنندراج). سخت دل. بی رحم. قسی القلب:
چون مرا دید ایستاده بر کنار رودبار
گفت ای بی معنی سنگین دل نامهربان.
فرخی.
بربند موی وحلقۀ زرین گوش تو
سنگین دلان حلقۀ خضرا گریسته.
خاقانی.
به بر گرچه سیمند سنگین دلند
به سنگین دلان زین سبب مایلند.
نظامی.
پری پیکر نگار پرنیان پوش
بت سنگین دل سیمین بناگوش.
نظامی.
زهی اندک وفا و سست پیمان
که آن سنگین دل نامهربانست.
سعدی.
روی اگر پنهان کند سنگین دل سیمین بدن
مشک غماز است نتواند نهفتن بوی را.
سعدی.
با که این نکته توان گفت که آن سنگین دل
کشت ما را و دم عیسی مریم با اوست.
حافظ.
ببرد از من قرار و طاقت و هوش
بت سنگین دل سیمین بناگوش.
حافظ.
کفر زلفش ره دین میزد و آن سنگین دل
در پیش مشعلی از چهره برافروخته بود.
حافظ.
نخواهد ماند صائب دانه ای در خرمن هستی
اگر گردون سنگین دل به این دستور میگردد.
صائب (ازآنندراج)

مرادف سنگدل. (آنندراج). سخت دل. بی رحم. قسی القلب:
چون مرا دید ایستاده بر کنار رودبار
گفت ای بی معنی سنگین دل نامهربان.
فرخی.
بربند موی وحلقۀ زرین گوش تو
سنگین دلان حلقۀ خضرا گریسته.
خاقانی.
به بر گرچه سیمند سنگین دلند
به سنگین دلان زین سبب مایلند.
نظامی.
پری پیکر نگار پرنیان پوش
بت سنگین دل سیمین بناگوش.
نظامی.
زهی اندک وفا و سست پیمان
که آن سنگین دل نامهربانست.
سعدی.
روی اگر پنهان کند سنگین دل سیمین بدن
مشک غماز است نتواند نهفتن بوی را.
سعدی.
با که این نکته توان گفت که آن سنگین دل
کشت ما را و دم عیسی مریم با اوست.
حافظ.
ببُرد از من قرار و طاقت و هوش
بت سنگین دل سیمین بناگوش.
حافظ.
کفر زلفش ره دین میزد و آن سنگین دل
در پِیَش مشعلی از چهره برافروخته بود.
حافظ.
نخواهد ماند صائب دانه ای در خرمن هستی
اگر گردون سنگین دل به این دستور میگردد.
صائب (ازآنندراج)

لغت نامه دهخدا

سنگین دست

(سَ دَ)

کسی که بتأمل و تانی کار کند. (غیاث) (آنندراج) :
بیستون را تیشه ام در حملۀ اول گداخت
نیست با من نسبتی فرهاد سنگین دست را.
صائب (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

سنگین دلی

(سَ دِ)

حالت سنگین دل. سخت دلی:
که چون بی شاه شد شیرین دلتنگ
بدل برمیزد از سنگین دلی سنگ.
نظامی

لغت نامه دهخدا

سنگین شدن

(نَ / نِ خَ کَ دَ)

سخت و شدید شدن. گران شدن:
سنگین نمیشد اینهمه خواب ستمگران
میشد گر از شکستن دلها صدا بلند.
صائب